Η ινοσιτόλη είναι γνωστή σαν βιταμίνη Β8, ένα φυσικό ισομερές της γλυκόζης.
Αποτελεί σημαντικό ενδιάμεσο στοιχείο κλειδί, των δεύτερων αγγελιαφόρων, αλλά
και κυρίαρχο συστατικό των φωσφολιπιδίων των κυτταρικών μεμβρανών που
εμπλέκεται σε πολλές βιολογικές διαδικασίες. Η μοναδική χημική της δομή, της
επιτρέπει να μπορεί να “μπαίνει” και να “ βγαίνει” από τα κύτταρα, διαδραματίζοντας
τον καταλυτικό της ρόλο. Είναι σημαντικός ο ρόλος της στο πώς οι νευροδιαβιβαστές
δουλεύουν στον εγκέφαλο και στο σώμα, περιλαμβάνοντας και αναστροφή της
απευσθητοποίησης της σεροτονίνης., ρυθμίζοντας έτσι την δραστηριότητα της
σεροτονίνης. Ακόμη είναι σημαντική για τα σήματα μεταγωγής για το ασβέστιο και
την ινσουλίνη. Aποτελεί ακόμη συστατικό του βιολογικού συστήματος ανταλλαγής
πληροφοριών. Η ινοσιτόλη συμβάλλει στην επεξεργασία πληροφοριών μέσα στο κύτταρο,
π.χ. των βιολογικών πληροφοριών που περιέχονται στις ορμόνες. Οι δεύτεροι
αγγελιαφόροι είναι μόρια στο εσωτερικό των κυττάρων που δρούν για τη μετάδοση
σημάτων από έναν υποδοχέα σε ένα στόχο. Ο όρος, δεύτεροι αγγελιαφόροι,
επινοήθηκε από την ανακάλυψη αυτών των ουσιών, με σκοπό να τις διακρίνει από τις
ορμόνες και άλλα μόρια που λειτουργούν έξω από το κύτταρο ως «πρώτοι
αγγελιαφόροι " στη μετάδοση των βιολογικών πληροφοριών.
Ένας μεγάλος αριθμός μορίων, έχουν χαρακτηρισθεί σαν δεύτεροι αγγελιαφόροι,
όπου μεταξύ των άλλων περιλαμβάνονται και μόρια που προέρχονται από τα
φωσφολιπίδια (τριφοσφωρική ινοσιτόλη).
Ένας γενικός μηχανισμός -σύστημα – δεύτερου αγγελιαφόρου μπορεί να χωριστεί σε
τέσσερα στάδια. Πρώτον, ο αγωνιστής ενεργοποιεί έναν υποδοχέα δεσμευμένο στη
μεμβράνη. Δεύτερον, η ενεργοποιημένη πρωτεΐνη G παράγει έναν βασικό τελεστή.
Τρίτον, η κύρια επίδραση διεγείρει τη σύνθεση του δεύτερου αγγελιαφόρου.
Τέταρτον, ο δεύτερος αγγελιαφόρος ενεργοποιεί μια ορισμένη κυτταρική διαδικασία.
Οι υποδοχείς που συνδέονται με την G-πρωτεΐνη για το σύστημα ΡΙΡ2
(διφωσφορικής φωσφατιδυλ-ινοσιτόλης)αγγελιαφόρου, παράγει δύο τελεστές,
φωσφολιπάση C (PLC) και φωσφοϊνοσιτιδίου 3-κινάσης (ΡΙ3Κ).Η PLC ως τελεστής
παράγει δύο διαφορετικούς δεύτερους αγγελιαφόρους, τριφωσφορική ινοσιτόλη (IP3)
και διακυλογλυκερόλη (DAG).
Η (τριφωσφορική ινοσιτόλη) IP3 είναι διαλυτή και διαχέεται ελεύθερα στο
κυτταρόπλασμα. Ως δεύτερος αγγελιαφόρος, αναγνωρίζεται από τον υποδοχέα
τριφωσφορικής ινοσιτόλης (IP3R), έναν δίαυλο Ca2 + στη μεμβράνη του
ενδοπλασματικού δικτύου (ER), το οποίο αποθηκεύει ενδοκυτταρικό Ca2 +. Η
σύνδεση της (τριφωσφορικής ινοσιτόλης) ΙΡ3 στον υποδοχέα της, απελευθερώνει
Ca2 + από το ενδοπλασματικό δίκτυο, στο υπό κανονικές συνθήκες φτωχό σε Ca2 +
κυτταρόπλασμα, η οποία στη συνέχεια ενεργοποιεί την σηματοδότηση διάφορων
εκδηλώσεων του Ca2 +. Συγκεκριμένα στα αιμοφόρα αγγεία, η αύξηση της
συγκέντρωσης Ca2 + από (τριφοσφωρική ινοσιτόλη) IP3 απελευθερώνει οξείδιο του
αζώτου, το οποίο στη συνέχεια διαχέεται μέσα στο λείο μυϊκό ιστό και προκαλεί
χαλάρωση.
